เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาเพื่อนสาวบ่นอยากกินเค้กผลไม้หน้าสตรอยเซล แล้วก็หอบลูกพลัมมาให้ใช้เป็นวัตถุดิบพร้อมสรรพ พอวันเสาร์เราก็ลงมือทำเค้กลูกพลัมสตรอยเซลไปให้ ปรากฎเค้กออกมาหน้าตาดูไม่จืดเลยค่ะ ลูกพลัมที่ควรจะอยู่บนหน้าเค้กก็หล่นตุ๊บไปอยู่ตรงกลางเค้ก หน้าสตรอยเซลที่ต้องชูคออยู่เหนือเค้กก็หล่นตามไปด้วย เหตุที่เป็นอย่างนี้เพราะเราเห็นว่ามีลูกพลัมเยอะแยะ เลยจัดการผ่าครึ่งวางบนหน้าเค้ก แทนการหั่นเป็นเสี้ยวเหมือนที่เคยทำ เมื่อผลไม้หนักกว่าตัวเค้กมันก็เลยจมดิ่งไปอย่างนั้นล่ะค่ะ ตอนแรกจะไม่กล้าเอาไปให้เพื่อนแล้วเพราะคิดว่าคงกินไม่ได้ แต่เธอก็ยืนยันให้เอาไปให้ เราก็เลย เอาวะ.. เดี๋ยวกินไม่ได้ยังไง พรุ่งนี้อบให้ใหม่ก็ได้
แต่ผลที่ออกมาค่อนข้างผิดคาดมาก เพื่อนบอกว่าอร่อยมาก เราน่ะงงเลย ไม่แน่ใจด้วยว่าอร่อยจริงหรือพูดปลอบใจเรากันแน่ ด้วยความคับข้องใจสุดๆ มองเห็นลูกพลัมที่เหลือจากเมื่อวานอีก 5 ลูก วันนี้เลยลงมืออบเค้กในถาดจิ๋ว ใช้ส่วนผสมแค่ 1/3 สูตร แล้วหั่นลูกพลัมเป็นเสี้ยว เพื่อทดสอบว่าทฤษฎีที่กล่าวไว้ข้างบนจริงรึเปล่า อบเสร็จก็เป็นอันว่าชัวร์ ทุกอย่างก็อยู่ในที่ๆ มันควรจะอยู่ พอตัดชิมก็ โอ้....อร่อยจริงๆ ด้วย ฐานกรอบนอกนุ่มใน + เนื้อเค้กนุ่มๆ + ลูกพลัมเปรี้ยวๆ หวานๆ + แถมสตรอยเซลกรอบๆ กินคนเดียวเกือบหมดถาดเลย แล้วก็ตัดใจแบ่งไว้ให้คนที่บ้านอีก 2 ชิ้น เค้กสูตรนี้เป็นสูตรเดียวกับ แอ๊บเปิ้ลสตรอยเซล นะคะ รูปวิธีทำไม่ได้ถ่ายไว้นะคะ แต๊บเอารูปตอนทำครั้งก่อนมาแปะแก้ขัดค่ะ พอดีตอนแรกไม่ได้ตั้งใจจะนำมาลงบล็อก แต่เห็นว่าทำแล้วอร่อยดีเลยเอามาอัพบล็อกซะหน่อย จะได้ไม่ร้างเนอะ
สำหรับฐานเค้กเรามีให้เลือก 2 แบบนะคะ ใครชอบแบบไหนก็ทำแบบนั้นค่ะ ในรูปนี้เราทำฐานแบบที่ 1 คือกรอบนอกนุ่มใน ขั้นตอนเยอะกว่าแบบที่ 2 นิดหน่อย แต่ไม่ยากอะไรเลยค่ะ ส่วนฐานแบบที่ 2 เป็นฐานยีสต์อย่างเดียว ไม่มีส่วนครัสท์มาผสมด้วยก็เลยออกมานุ่มเชียวค่ะ
ส่วนผสมฐานเค้ก แบบที่ 1 ** สำหรับคนที่ชอบฐานแบบกรอบนอกนุ่มใน **
ส่วนยีสต์
ส่วนผสมฐานเค้ก แบบที่ 1 ** สำหรับคนที่ชอบฐานแบบกรอบนอกนุ่มใน **
ส่วนยีสต์
- แป้งอเนกประสงค์ 120 กรัม
- ยีสต์สด 6 กรัม (ยีสต์แห้ง 2 กรัม)
- นมสด 60 มล.
- น้ำตาลทราย 15 กรัม
- เนยสดละลาย 20 กรัม